Ιστορία

«Το μυστικό βαρέλι της Προύσας»

Ήταν γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα όταν ο Ευστράτιος Σαμαράς ζούσε ευτυχισμένα χρόνια μαζί με τους γονείς του και τον αδελφό του Κώστα, στην Προύσα της Μικράς Ασίας όπου είχε μετακομίσει ο πατέρας του από την Κωνσταντινούπολη, πριν από αρκετά χρόνια.

Ο πατέρας, Νικόλαος Σαμαράς, εξακολουθούσε να ασχολείται με το εμπόριο από τα χρόνια που ζούσε στην Πόλη και να παρασκευάζει ούζο και στο νέο τόπο κατοικίας του. Λένε μάλιστα, ότι όταν έρχονταν από την Πόλη οι αρχοντάδες φίλοι του, αυτός τους κέρναγε πάντα από ένα ειδικό χαρμάνι ούζου που το φύλαγε σ’ ένα βαρέλι για τέτοιες περιστάσεις.

Τα δύο αδέλφια, με κλίση στα γράμματα, βοηθούσαν παράλληλα και στο ρακιτζίδικο συμμετέχοντας έτσι στο κόσμο μυσταγωγίας του ούζου. Γνωρίζοντας την ύπαρξη του μυστικού βαρελιού, δοκίμαζαν κρυφά μη μπορώντας να αντισταθούν στην εξαιρετική γεύση αυτού του ούζου. Όταν όμως τους συνέλαβε ο πατέρας τους, τιμωρήθηκαν και υποσχέθηκαν ότι δεν θα ξαναπήγαιναν σ’ αυτό το βαρέλι, παρά μόνο όταν θα τέλειωναν το σχολείο. Για ένα όμως από τα δύο αδέλφια, το γεγονός αυτό θα ήταν καθοριστικό για την μετέπειτα πορεία του.

«Ένας ερωτικός μετανάστης»

Τα χρόνια πέρασαν, ο Κώστας σπούδασε νομικά και ο Στρατής έμεινε κοντά στον πατέρα του για να συνεχίσει την παράδοση της απόσταξης. Με το ανήσυχο πνεύμα του ανέπτυξε, παράλληλα με την παραγωγή ούζου, εμπόριο λαδιού και αλίπαστων με τη Μυτιλήνη και συγχρόνως αγόραζε ελαιοκτήματα στην περιοχή της Γέρας.

Σ’ ένα από τα ταξίδια του στην περιοχή Κλωτσιά της Γέρας όμως, θα γινόταν μια μοιραία συνάντηση. Την ώρα που εκτιμούσε και διαπραγματευόταν την αξία των κτημάτων, έπιασε ξαφνική βροχή. Το μοναδικό κτήμα που είχε σπίτι ήταν της οικογένειας της γιαγιάς Μαριγώς όπου και τον φιλοξένησαν.

Μια ματιά ήταν αρκετή για να ερωτευθούν κεραυνοβόλα οι δύο νέοι. Το ίδιο βράδυ ο Στρατής ζήτησε επίσημα σε γάμο την Μαριγώ από τον πατέρα της και να μείνουν μαζί στην Προύσα. Ο πατέρας της αρνήθηκε ευγενικά την τιμητική πρόταση εξηγώντας ότι η Μαριγώ ήταν μοναχοπαίδι και θα έπρεπε να παραμείνει και να παντρευτεί στο τόπο της για να προσέχει τους γονείς της. Αν την ήθελε τόσο πολύ, θα έπρεπε να εγκατασταθεί εκείνος μόνιμα στην Λέσβο και να φέρει μάλιστα και την ποτοποιία του! Ο Στρατής, αποφασιστικός όπως ήταν, δέχθηκε αμέσως με μοναδική προίκα το κτήμα που γνωρίστηκαν.

Έτσι λοιπόν, για χάρη μιας γυναίκας, προέκυψε ο πρώτος «ερωτικός μετανάστης» που ήταν άριστος μάστορας της απόσταξης ούζου και έφερε στην Μυτιλήνη το ούζο Σαμαρά.

Από τα έξι παιδιά του, ο Στρατής Σαμαράς επέλεξε να ακολουθήσει την παράδοση της ποτοποιίας, ο γιος του Νίκος, που έφερε και το όνομα του πατέρα του. Του διηγήθηκε την ιστορία του μυστικού βαρελιού της Προύσας, το οποίο είχαν φέρει πίσω και του ζήτησε να συνεχίσει να παράγει το ίδιο χαρμάνι ούζου σε μικρή ποσότητα για να κερνάει και εκείνος αποκλειστικά τους φίλους του.

Που να φανταζόταν λοιπόν ο παππούς Στρατής ότι ένα βαρέλι ούζου και ένα ελαιόκτημα θα άλλαζαν τη ζωή του και για αυτό το υπέροχο ούζο θα μιλούσε όλη η Μυτιλήνη και σύντομα όλη η Ελλάδα. Σήμερα, 122 χρόνια μετά από την ίδρυση της ποτοποιίας, η τέταρτη γενιά συνεχίζει με σεβασμό στις αξίες και την παράδοση της οικογένειας την παραγωγή ούζου. Μπορεί τα πρόσωπα και τα μέσα παραγωγής να άλλαξαν, η αγάπη όμως για το ούζο παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο.